Soms zou ik willen dat ik vliegen kan
Daar droom ik lange nachten van
dan vloog ik weg, ver weg van hier
beleef tussen wolken mijn plezier
Ik ben degene die het best kan vliegen
Zo hoog kwam werkelijk nog niemand
Of denk jij soms dat ik sta te liegen
In vogelvlucht zie ik het ganse land
Ik zie de bomen en de meren
ik zie de straten en de pleinen
ik zie de mensen soms verdwijnen
dwaze mevrouwen en meneren
Het geeft een vrijheid zo te zweven
De vogels zijn mijn beste vrienden
Er valt hier zoveel te beleven
Ik zwaai vaak naar mijn sterrenvrienden
Laat mij maar aan de wolken kleven
Ik zag net hoe mijn ouders grienden
Zij denken dat ik nooit terug zal komen
Maar dat is echt nee heus niet waar
Want ooit is mijn benzine op
Dan ben ik met het vliegen klaar
Dan speel ik op het schoolplein kapitein
Krijgt mijn vliegtuig een opknapbeurt
Soms moet je even uit de hoogte zijn
Dan merk je weer laag bij de grond
Hoef je je ook niet te vervelen
Dan kijk je op het schoolplein rond
En zie je waar je mee kunt spelen
Menno Olde Riekerink – Smit
(Vanaf deze maand schrijft Menno Olde Riekerink – Smit iedere maand een ander gedicht over de wijk Zuilen. Deze maand een gedicht over de naamsverandering van basisschool de Piramide, zij heten vanaf nu de kleine vliegenier. Ook een tip waarover een gedicht geschreven moet worden? Mail de tip naar: info@verzetdezinnen.nl)