Dromenvangers in Zuilen

Onderstaand verhaal is namens ZoisZuilen voorgelezen tijdens het taalkunst- festival ‘Kunstzin’, gehouden op 28 januari in het ZIMIHC Theater Zuilen.

Zo’n tien jaar geleden begon ik te schrijven over Zuilen. Toen via de bloggers website van RTV Utrecht en later bij het Utrechts Nieuwsblad en De Nieuwe Utrechter. Het was toen, in navolging van websites als Geen Stijl, hip om een bloggersnaam te kiezen. Achter die naam kon je anoniem je omgeving, buurt en wijk observeren en beschrijven. Mijn nieuwsberichten noemde ik, blogger Idol Mind, straatberichten.

Vanuit die anonimiteit heb ik er (vaak) voor gekozen om als een soort dromenvanger gebeurtenissen te beschrijven die Zuilen vooruit konden helpen. Zo bedacht ik in 2008 dat het wel aardig was om een ‘Zuilenaar van het Jaar’ uit te roepen. Zodat deze Zuilenaar en zijn omgeving zich gewaardeerd voelde(n). Het grappige was dat dit een eigen leven is gaan leiden.

Zo zetten deze Zuilenaren hun verworven titel met trots op hun website of linked-in pagina. RTV Utrecht meldde dat deze “jaarlijkse prijs” weer was uitgeloofd en toegekend door een vakjury (dat waren mijn katten en ik), het Utrechts Nieuwsblad plaatste ieder jaar een groot nieuwsbericht met een foto van de winnaar. En deze winnaar kreeg ook een felicitatiekaartje van de burgemeester.

Zo werd deze prijs een werkelijkheid. En uiteindelijk werd zo de felbegeerde ‘ZoisZuilen Award’ geboren. De Award werd twee weken geleden uitgereikt onder grote belangstelling.

Er zijn meer dromenvangers op Zuilen. En daar gaat mijn laatste ‘straatbericht’ over: De re-incarnatie van Jezus bezoekt 19 juni Zuilen Ja, je moet qua nieuwswaarde meteen maar hoog inzetten, dacht ik zo.

Er zijn dus meer dromenvangers op Zuilen. Zo heb ik de afgelopen 10 jaar ontdekt. Neem nu de gastheer en gastvrouw van de Parel van Zuilen, waar jaarlijks de ‘ZoisZuilen Award’ wordt uitgereikt. Volop participerend in het netwerk van vrijwilligers zorgen ze dat bewoners een mooie uitdaging in het Julianapark of in de prachtige Springertuin, schitterend gelegen aan de Vecht kunnen aangaan. Als Sinterklaas moet aanmeren, dan kan het aan hun steiger. Als er een kerstspektakel in het Julianapark georganiseerd moet worden, dan staat hun huis open om deze dromen en ideeën te verwezenlijken.

Daarnaast bieden zij in de Parel van Zuilen, het voormalige gemeentehuis van Zuilen, voor liefhebbers een maandagavond-concert aan met nationale en internationale musici uit de bluegrass, americana, folk en countrywereld. Kleinschalig, intiem, gezellig en bovendien betaalbaar.

Het toeval wil dat mijn jongste , 17-jarige zoon de tachtigjarige country- en americanalegende Kris Kristofferson adoreert. Voor wie het niet weet: Kristofferson schreef talloze nummers die door andere legendes als Janis Joplin, Elvis Presley, Johnny Cash , Gladys Knight en nog 450 andere artiesten werden en worden vertolkt.

Een stoere Amerikaan uit Texas die niet alleen Engels taal-letterkunde studeerde aan Oxford, maar ook helicopterplioot was in het Amerikaanse leger. Daarnaast werd hij bij het grote publiek bekend als filmacteur in onder meer ‘A star is born’, waar hij met Barbara Streisand de hoofdrol speelde.

Door zijn vaak diep religieuze liedjes en zijn imposante baard, werd hij vaak genoeg gezien als de ‘re-incarnatie van Jezus’ gezien. Een soort Arie Boomsma, maar dan van een ander kaliber.

Hoe dan ook, deze krasse knar is niet dood te krijgen. Hij overleefde zo’n tien jaar geleden een complexe hart-operatie. Een paar jaar geleden dacht men dat hij Alzheimer had, maar een wonder à la Lourdes geschiedde. Hij kreeg namelijk medicatie tegen de ziekte van Lyme, die bij hem was geconstateerd. Door die medicatie herstelde hij niet alleen van de gemene tekenbeet, maar kwam hij wonderlijk genoeg ook af van die Alzheimer-klachten. En nu maakt hij weer nieuwe liedjes, tourt hij door de hele States en krijgt ie op 12 februari een Grammy Award. Zijn zesde.

Twee weken geleden werd bekend dat hij, ondanks zijn hoge leeftijd, een Europese tour gaat maken. Van Zweden tot Zuid-Europa. En hij doet ook de Grote Zaal van TivoliVredenburg aan.

Mijn jongste zoon volgde met verbazing zijn website, en ontdekte een gat in zijn tourschema. “Kijk”, zeide hij, ”op zondag 18 juni is Kris in Hannover, dinsdag 20 juni treedt hij op in Utrecht. Waarom kan hij dan niet op maandagavondavond, als er toch altijd zo’n concert in de Parel van Zuilen is, niet daar optreden? “ Kris Kristofferson, de re-incarnatie van Jezus, met een optreden in ons wijkje, in ons voormalige gemeentehuis, in onze Parel!

Why not? We hebben immers de mooiste locatie hiervoor. Aan de vecht. Een fraai kronkelend riviertje waar Amerikaanse toeristen zo dol op zijn?

Hij bracht het overtuigend, die zoon van mij. Dus ik naar de dromenvangers van de Parel van Zuilen. Die waren meteen wild-enthousiast. Superster Kris Kristofferson ‘in the house’. “Dat gaan we regelen voor Zuilen”. En zo gebeurt het. 

Als in een droom lopen we op maandagavond 19 juni de Springertuin in, langs de fraaie pruimenboom, op weg naar de Parel van Zuilen. De zon zakt al aan de hemel. Een lichte rode weerkaatsing is te zien in de Vecht. Slot Zuylen, dat aan de overkant ligt, pronkt in volle glorie.

En daar zit Kris. Helemaal in het wit gekleed, nog steeds met een indrukwekkende baard. Gezeten aan een lange tafel met flessen wijn, ziet hij ons lopen over het kaarsrechte pad. En achter ons komt heel Zuilen er ook aan. Kris wuift naar ons. ‘Kom hierheen’, gebaart hij en wijst naar de tafel alsof we mogen aanschuiven bij zijn diner. We zien nu dat er ook wat te eten ligt op die tafel. Maar er liggen niet meer dan vijf broden en twee vissen. Een bescheiden maaltijd.

Kris staat op, de gastheer en gastvrouw van de Parel staan trots naast hem. Kris breekt het brood.” Er is genoeg voor jullie, er is genoeg voor heel Zuilen.” En opeens is de tafel vol met eten. Wat een ontvangst, wat een warmte. De oude Kris glundert. Over drie dagen wordt hij 81 jaar.

“Het vangen van dromen kan alleen in Zuilen”, zegt hij. En begint de eerste akkoorden op zijn gitaar te spelen, zijn oude stem fluistert door het licht wuivende riet aan de Vecht: For the good times