In Zuilen wordt momenteel gewerkt aan het nieuwbouwproject ‘Mussen en Merels’. Dat klinkt hip en dat is het ook. Hip wonen in Zuilen. Het staat er zelfs met zoveel woorden bij.
De reclameborden langs dat nieuwbouwproject laten een een nieuw en heel hip Zuilen zien. Hippe, hoog-opgeleide, zeer witte mensen met sneeuwwitte kinderen. Je ziet nonchalante, maar verantwoorde moeders, kletsend met elkaar. Hier en daar loopt een slanke mevrouw haastig naar haar advocatenpraktijk, welwillend kijkend naar de spelende kinderen die braaf op straat spelen op Oud-Nederlandse wijze, onder het toeziend oog van die nonchalante moeders met een denkbeeldige Latte Macchiato.
Niet één knuffelmarokkaan, nergens een Turk, geen één hippe Somaliër, nul zwarte negroïde zwarten uit onze voormalige koloniën, en ik zag ook nergens iemand van het gele ras met de welbekende spleetogen. Dus. Mussen en Merels zijn overduidelijk niet een metafoor voor bonte papegaaien en vlekbektoekans. Ondanks dat deze vogels ook een heel interessant geluid zouden kunnen voortbrengen. Dat we het weten. De Burgemeester Norbruislaan in Zuilen wordt binnenkort bevolkt door witte mussen en witte merels en misschien één groene Amsterdamse halsbandparkiet afkomstig uit het Vondelpark in het Sodom en Gomorra van ons kleine kikkerlandje.
Ik ben er meerdere malen langsgelopen. Om te kijken of ik iets over het hoofd gezien had. Maar nee. Het is echt zo.
Ik was niet de enige die het opviel. Een bevriende buurvrouw had het ook gezien en zij heeft de projectontwikkelaar gemaild. Die reageerde direct. Met de boodschap dat die nog te bouwen koopwoningen allang verkocht zijn en dat ze misschien wel een beetje gelijk had, maar dat er ook nog heel veel leuke sociale woningbouw zou komen, “hoor mevrouwtje, maakt u zich maar niet ongerust, er komen heus wel allochtonen in uw buurt. Rustig maar”. Zo zei de projectontwikkelaar het uiteraard niet letterlijk, ik chargeer nu een beetje als columinist. Maar toch, het had zo’n beetje die strekking.
Is dat een bevredigend antwoord? Ach. Nee natuurlijk. Kennelijk gaan ERA Contour, Mitros, Syntrus Vastgoed Achmea en Punt Makelaars er van uit dat een Turk, een Marokkaan of een Somaliër niet in staat zijn om een huis te kopen. Alleen maar kunnen huren in de sociale sector. Zouden ze gelijk hebben? En zich bij voorbaat in arren moede maar alvast richten op de draagkrachtige witten? Omdat het toch geen zin heeft? En dat je dan geen valse hoop wilt wekken en de reclameborden in alle oprechte eerlijkheid dus bij voorbaat maar zuivert van alle etnische verscheidenheid?
Uit eigen waarneming heb ik gezien dat Turken en Marokkanen wel degelijk huizen kunnen kopen. Excuses voor de open deur. En dat onder hen ook advocaten zijn. Hier in de buurt en zelfs in de Wilhelminaparkbuurt. Dus die aanname van de gezamenlijke woningbouwers is op zijn minst naïef te noemen. En dan druk ik me mild uit.
Ik snap op zichzelf heel goed dat je op een wervend reclamebord geen afbeeldingen plaatst van spelende kinderen en moeders met op de achtergrond een lichtgetinte autodief met Noord-Afrikaanse trekken, die de geparkeerde volvo’s staat open te breken en vrolijkgelakte bakfietsen vol staat te stoppen met bommen.
Maar tussen het ene plaatje en het andere zit nog wel een flink stuk, desnoods gewenste, realiteit.
