Verhalen van een brandweerman: Oefenen bij de NS

Zoals ik al eerder heb geschreven, is oefenen essentieel bij de brandweer. Binnen de brandweer Zuilen hadden we het geluk dat er twee collega’s werkzaam waren op een gespecialiseerd oefencentrum van de Nederlandse Spoorwegen, Stator. Dit lag achter de Cartesiusweg. Er stonden verschillende oefenhuizen van beton, een containercomplex waarin gestookt kon worden en meerdere treinen, vrachtwagens en personenwagens. Een walhalla voor de brandweer om te oefenen. Heel veel oefenavonden hebben we daar geoefend en er zijn veel examens voor de brandweer afgenomen.

We konden daar elk aspect van de brandweer oefenen, maar vooral het realistisch oefenen met warmte en echte rook was van grote meerwaarde. Daarnaast konden we daar terecht voor de technische hulpverlening, waarbij de trein een favoriet oefenobject was.

Wat ook bijzonder was, was de ademluchtbaan! Hier moest je door een kooi kruipen, klimmen en klauteren met verschillende obstakels. Er zaten luiken in waar je doorheen moest maar ook een smalle pijp. Deze pijp was net iets langer dan wanneer de langste collega zich helemaal uitrekte. Je moest je ademlucht afdoen anders paste je er niet doorheen. Niet mijn favoriete onderdeel van de ademluchtbaan.

Op 20 april 2003 moesten we voor een echte inzet naar Stator. Een van de treinen die daar als oefenobject stonden, was in brand gestoken. Toch raar om daar waar je goed bekend bent nu ineens echt een inzet te moeten doen. De grootste uitdaging was toen ook de waterwinning. Normaal bij oefeningen maakten we gebruik van de interne ringleiding. Maar nu het centrum dicht was, was ook de druk van die leiding. Omdat Stator op een voormalig rangeerterrein lag, was er geen water in de buurt te vinden. Dus voor een relatief kleine brand moest er toch flink worden opgeschaald om voldoende bluswater te krijgen.

Inmiddels is Stator niet meer van de NS maar van een particulier beveiligingsbedrijf dat ook BHV-trainingen geeft. De stookcontainers, treinen en ander voertuigen zijn weg en wij kunnen er niet meer terecht. Best jammer want het was altijd prettig om daar te oefenen.

Niemand had last van de rook, het geluid en je had er de ruimte. Nu moeten we ver weg naar het buitenland of andere oefencentra in het land.